Αξιολόγηση Ανεπαρκούς Πώρωσης

Αξιολόγηση Ανεπαρκούς Πώρωσης

 Επιβράδυνση

• Όταν δεν υπάρχει πώρωση στο συνήθη χρόνο 2-6 μηνών

• Χαρακτηρίζεται από παρουσία ευμεγεθούς πώρου, που δε γεφυρώνει το καταγματικό χάσμα

 Ψευδάρθρωση

• Όταν η πώρωση δεν έχει επιτευχθεί 9 μήνες από το κάταγμα ή
  όταν για 3 μήνες δεν υπάρχει ίχνος προόδου της πώρωσης
• Χαρακτηρίζεται από πλήρη αποτυχία δημιουργίας πώρου

• Τα καταγματικά άκρα είναι παχιά, σκληρυντικά, στρογγυλεμένα και απέχουν μεταξύ τους

• Κυριότερα αίτια των επιπλοκών πώρωσης είναι:
  Η πλημμελής ανάταξη, ανεπαρκής ακινητοποίηση, καταστροφή των υλικών ακινητοποίησης, πλημμελής αιμάτωση και η μόλυνση (οστεομυελίτιδα)

Αξιολόγηση Ψευδαρθρώσεων

Μορφολογία

Ι

• Ινώδης ή ινοχόνδρινος ιστός γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ των καταγματικών άκρων

ΙΙ

• Παρουσία σχισμής ανάμεσα στα άκρα, τα οποία συνήθως περιβάλονται από παρόμοιο ινώδη ή ινοχόνδρινο ιστό

Ενδοαρθρικά κατάγματα

Πρωτογενείς

• ουδέποτε συνέβη γεφύρωση ή κάποια επισκευαστική διεργασία ανάμεσα

Δευτερογενείς

• υπάρχει ινώδης ή ινοχόνδρινος ιστός με μία εμφανή σχισμή ή με μικροσκοπικές σχισμές

Εξωαρθρικά κατάγματα

• υπάρχει ινώδης ή ινοχόνδρινος ιστός με μία εμφανή σχισμή ή με μικροσκοπικές σχισμές

Weber & Cech

• Ανάλογα με τη βιωσιμότητα και το δυναμικό επούλωσης
  (δυνατότητα ή μη βιολογικής αντίδρασης)

 Βιώσιμες

• Υπερτροφικές: πλούσια σε πώρο.
  Προέρχεται από ανεπαρκή σταθεροποίηση ή πρόωρη φόρτιση ενός αναταγμένου κατάγματος του οποίου τα άκρα είναι βιώσιμα.
  Θα είναι χαλαρή με κίνηση ή σφιγκτή

• Ελαφρά υπερτροφικές: φτωχός σε πώρο.
  Τυπικά προκύπτει μετά από κάπως ασταθή οστεοσύνθεση με πλάκα και βίδες.
  Μπορεί να υπάρχει κίνηση ή να είναι σφιγτή η ψευδάρθρωση

• Ολιγοτροφικές: χωρίς πώρο.
  Όταν τα καταγματικά άκρα βρίσκονται σταθερά σε απόσταση μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα μετά από μια οστεοσύνθεση που δεν κλείνει το καταγματικό χάσμα.
  Είναι πάντοτε χαλαρή εξαιτίας της απουσίας στηρικτικού ιστού

 Μη βιώσιμες

• Δυστροφικές: χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός διάμεσου τμήματος στο οποίο η αιμάτωση έχει ελαττωθεί ή χαθεί.
  Το διάμεσο τμήμα έχει κολλήσει με το ένα μόνο από τα κύρια καταγματικά τμήματα. (Τυπικά συναντάται στα κατάγματα της κνήμης που έχουν αντιμετωπιστεί με πλάκα και βίδες)

• Νεκρωτικές: από συντριβή χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενδιάμεσων νεκρών τμημάτων.
  Τυπική κατάληξη είναι η θραύση των υλικών οστεοσύνθεσης

• Με έλλειμμα: θεωρείται ένα πρόσφατο κάταγμα στο οποίο λείπει ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα μιας διάφυσης.
  Επίσης ανήκουν οι ψευδαρθρώσεις μετά από απώλεια οστικής ουσίας εξαιτίας φλεγμονής (απόλυμα) ή αφαίρεσης (όγκος).
  Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα καταγματικά άκρα είναι βιώσιμα, αλλά η ζώνη του ελλείματος είναι αδρανής. Χρειάζεται να περάσει αρκετός χρόνος για να ατροφήσουν τα οστικά άκρα

• Ατροφικές: αποτελεί το τελικό αποτέλεσμα των πιο πάνω τριών τύπων. Τα καταγματικά άκρα έχουν μερικά απορροφηθεί κατά τη διάρκεια μιας μακράς περιόδου θεραπείας και ανάμεσα τους υπάρχει ουλώδης ιστός χωρίς καμία οστεογενετική ικανότητα