Aggrenox

Όνομα

AGGRENOX

Χημική ουσία

DIPYRIDAMOLE + ACETYLSALICYLIC ACID

Μορφή

(200+25)MG/CAP

Δράση

• Αναστέλλει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων.
• Αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης. Αποκλείει την επαναπρόσληψη αδενοσίνης στα αιμοπετάλια.

Δοσολογία

Για θρομβοεμβολικά επεισόδια: 300-600 mg την ημέρα σε 3 διαιρεμένες δόσεις τουλάχιστον 1 ώρα πριν από τα γεύματα. Για διαγνωστικούς σκοπούς: 10-20 mg εφάπαξ ενδοφλεβίως

Αντιστροφή δράσης

• Δεν γίνεται.
• Να διακόπτεται 7 ημέρες πριν από χειρουργική επέμβαση εάν δεν είναι επιθυμητή η αντιαιμοπεταλιακή δράση.
• Η διακοπή, αποκαθιστά τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων σε 7 – 10 μέρες.

Ενδείξεις

• Αναστέλλουν τη συνάθροιση (συγκόλληση) των αιμοπεταλίων και, έτσι, το σχηματισμό του λευκού θρόμβου, που αποτελεί την πρώτη φάση στη διαδικασία της πήξης, ιδίως στο αρτηριακό σκέλος της κυκλοφορίας όπου τα αντιπηκτικά έχουν πολύ μικρή επίδραση. Προφύλαξη από θρομβοεμβολικά επεισόδια σε προσθετικές βαλβίδες καρδιάς σε συνδυασμό με αντιπηκτικά.

• Συνδυασμός με ασπιρίνη προφυλάσσει από ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια.

Αντενδείξεις

Βαριές υποτασικές καταστάσεις (λόγω της περιφερικής αγγειοδιασταλτικής δράσης του).

Παρενέργειες

Κεφαλαλγία, ζάλη, ναυτία, ίλιγγοι, διάρροια και γαστρεντερικές διαταραχές, εξανθήματα και υπόταση, κυρίως μετά από ενδοφλέβια χορήγηση. Μπορεί να επιδεινώσει τη στηθάγχη (από υποκλοπή) και την ημικρανία.

Αλληλεπιδράσεις

Μεγαλύτερη πιθανότητα αιμορραγικής διάθεσης σε συνδυασμό με αντιπηκτικά.                                                                                              Eνισχύει τη δράση των κουμαρινικών αντιπηκτικών, των από του στόματος υπογλυκαιμικών και την τοξική δράση της μεθοτρεξάτης (αμεθοπτερίνης). Mειώνει την ουρικοαπεκκριτική δράση της προβενεσίδης και σουλφινπυραζόνης, τη νατριοδιουρητική της σπειρονολακτόνης και φουροσεμίδης καθώς και τα επίπεδα στο αίμα άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών (διφλουνιζάλης, ιβουπροφαίνης, κλπ.). Mε οινόπνευμα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών από το γαστρεντερικό σωλήνα. Στεροειδή και οξινοποιητικοί παράγοντες (π.χ. βιταμίνη C) αυξάνουν τα επίπεδα του φαρμάκου στο αίμα, ενώ αλκαλοποιητικοί (π.χ. διττανθρακικό νάτριο) τα μειώνουν. H μετοκλοπραμίδη ευνοεί την απορρόφησή του.  O συνδυασμός ακετυλοσαλικυλικού οξέος και κορτικοειδών αυξάνει τον κίνδυνο εξελκώσεων από το γαστρεντερικό σωλήνα. Tα σαλικυλικά μειώνουν το χρόνο ημίσειας ζωής της κρυσταλλικής πενικιλλίνης G.